عملی کردن برنامه درسی در سال کنکور چالشی هست که داوطلب های زیادی باهاش روبرو هستن. خیلی ها وقتی زمان برنامه ریزی می‌شه خیلی خوب و درست برنامه هاشون رو روی کاغذ میارن و اگر واقعا بر اساسش پیش برن می‌تونن در کنکور بترکونن. اما وقتی نوبت به عمل کردن می‌رسه، چالش ها شروع می‌شن.
اما چرا عملی کردن برنامه ها انقدر مشکله؟ چطور می‌شه در سال کنکور به تمام یا اکثر برنامه هایی که می‌ریزیم عمل کنیم؟ در ادامه با ما همراه باشید تا به این سوالات جواب بدیم.
چرا نمیتونم برنامه های درسیم رو عملی کنم؟
برای این مشکل به این سوال به صورت کلی 2 مورد وجود دارن که با مثال براتون توضیحشون می‌دیم.
برنامه ریزی ایده‌آل گرا مشکل اول کنکوری ها
فرض کنید شما قصد دارید که به مسافرت برید. وقتی که دارید وسایل سفرتون رو جمع می‌کنید همراه خودتون تمام کتاب های آموزشی و تست خودتون رو می‌برید. چون می‌خواید در زمانی که در سفر هستید دقیقا مثل شرایط عادی درس بخونید و تست بزنید.
زمانی که به مقصد می‌رسید بدون شک به این دلیل که تعداد کتاب ها و مباحثی که باید بخونید خیلی زیاد هستن اصلا جرئت نمی‌کنید که سراغ کتاب اول برید. چون می‌دونید توی سفر چیزهای مفرح دیگه ای وجود داره و با خوندن یک یا دو کتاب هم قرار نیست به کل برنامه درسی خودتون برسید.
در این شرایط معمولا فقط کتاب هارو با خودتون بردید و بار سفرتون سنگین تر شده و درس خوندن زیادی هم در طول سفر انجام نمی‌شه.
مشکل اکثر داوطلب ها در سال کنکور همینه؛ برنامه ریزی خیلی ایده آل گرا. یعنی شما به شکلی برنامه ریزی می‌کنید که از همین فردا حتما 12 ساعت درس بخونید. در حالی که تا همین امروز در بهترین حالت 6 ساعت در روز مطالعه داشتید!
توی همچین شرایطی بدون شک در عملی کردن برنامه درسی خودتون با شکست روبرو می‌شید. در حالی که باید به صورت اصولی و منطقی درس خوندن خودتون رو پیش ببرید نه یهویی و یک شبه تا به 12 ساعت مطالعه در روز برسید.
مسئولیت قبول نکردن و بی انگیزگی؛ مانع عملی شدن برنامه ها
اکثر ما در حین برنامه ریزی به بهترین شکل عمل می‌کنیم، تمام جزئیات رو در نظر می‌گیرید، قصد دارید که در طول روز ساعت مطالعه خودتون رو بالا نگه دارید، تست زنی و مرور به شکل درستی در برنامه درسی شما وجود داره و… .
اما وقتی که می‌خواید به برنامه ای که ریختید عمل کنید، بهونه های مختلفی میارید. مثل این که انگیزه ندارم یا این که درس ها سختن و نمیتونم به همشون برسم.
موضوع مهم در زمان برنامه ریزی برای کنکور هم همینه که وقتی می‌خواید برنامه ای رو طراحی کنید در زمان نوشتن تک تک بخش ها این رو در نظر داشته باشید که باید مسئولیت اجرای اون رو هم به عهده بگیرید. آیا وقتی شما پزشک بشید هم می‌تونید درست قبل از شروع جراحی بگید که امروز رو مود جراحی نیستم و اونو به تعویق بندازید!!؟ خیر چون مسئولیت این کار با شماست.
همچنین نمی‌شه همیشه توقع داشت که حتما باید انگیزه و سرحال باشه تا درس بخونیم. دقیقا تفاوت رتبه برترها همینجاست؛ اونها حتی زمانی که به قول معروف حس و حال درس خوندن رو ندارن هم کنار نمی‌کشن و در هر شرایطی روند درسی خودشون رو پیش می‌برن.
آیا وقتی دکتر برای بهتر شدن حالتون به شما آمپول یا سرم می‌ده برای زدن اونها انگیزه و اشتیاق دارید؟ معلومه که نه! ولی از اونها استفاده می‌کنید چون می‌دونید که قراره حال شمارو بهتر کنن.
درس خوندن در سال کنکور هم به همین شکله! شما باید در هر شرایطی به برنامه های خودتون عمل کنید تا در آخر از دیدن نتیجه خوشحال بشید.